Demokratska partija socijalista Crne Gore, prema članu Glavnog odbora SNS-a Dušana Kozareva, manifestira histerični strah crnogorske političke elite od moderne i uspešne Srbije napadima na predsednika Srbije Aleksandra Vučića. Kozarev je istaknuo da je taj strah plod frustracije DPS-a zbog sopstvenih političkih neuspeha, posebno u uništavanju srpskog nacionalnog identiteta u Crnoj Gori. Pod vlašću DPS-a, najlukrativniji izvozni proizvod Crne Gore bio je organizovani kriminal, a najveće investicije usmerene su ka bankovnim računima Đukanovićeve političke elite. Kozarev je istakao da DPS pokušava graditi politiku na lažima i predrasudama o Srbiji i srpskom narodu, ali su zbog političkog šovinizma odbačeni od pristojnog sveta u Crnoj Gori.

Kozarev je naglasio da Srbija nikada nije naštetila Crnoj Gori, dok je DPS-ov režim prekinuo prirodnu bratsku saradnju sa Srbijom priznavanjem unilateralne nezavisnosti Kosova, ugrožavajući nacionalne temelje sopstvenog naroda. Srbija, prema Kozarevu, teži ka budućnosti i napretku, ali neće tolerisati provokacije i laži DPS-a.

Portparol DPS-a, Miloš Nikolić, tvrdi da je predsednik Srbije Aleksandar Vučić nevaspitan, uplašen i nemoćan zbog rezultata izbora u Podgorici i Kotoru. Nikolić upozorava Vučića da će morati politički platiti agresiju prema Crnoj Gori i sve što je sprovodio prema toj državi. Demokratska partija socijalista, prema Nikoliću, dati će svoj doprinos u tome.

Ovaj sukob između crnogorske i srpske političke elite dodatno produbljuje već postojeće političke razmirice između dve zemlje. Crna Gora je u poslednje vreme bila predmet političkih previranja, posebno nakon izbora u Podgorici i Kotoru, što izaziva dodatne napetosti između vladajuće DPS i opozicionih stranaka u Crnoj Gori. Odnosi između Srbije i Crne Gore su takođe napeti zbog pitanja kosovske nezavisnosti i nacionalnih interesa.

Reakcije ove vrste mogu dodatno produbiti političku krizu u regionu i izazvati veće podele među političkim snagama u obe zemlje. Važno je da obe strane pokažu političku zrelost i otvorenost za dijalog kako bi se pronašlo rešenje za postojeće političke i međunarodne probleme.

U završnici, važno je naglasiti da politički neprijateljstvo i međusobne optužbe nisu korisni za razvoj regiona, te da je potrebno fokusirati se na izgradnju boljih odnosa i saradnje među zemljama Zapadnog Balkana. Samo kroz zajednički rad i dijalog možemo postići regionalnu stabilnost i prosperitet za sve građane.