Sevdalinka, drevni oblik ljubavne pjesme iz Bosne i Hercegovine, postala je sastavni dio UNESCO-ovog Nacionalnog inventara nematerijalne kulturne baštine. Muzičari poput Enesa Salmana i Damira Imamovića održavaju tradiciju izvođenja ove melanholične i urban ljubavne pjesme koja datira iz 16. vijeka. Sevdalinka se prenosi s generacije na generaciju tokom porodičnih okupljanja, a posljednjih godina mlađi muzičari su donijeli nove interpretacije koje su se približile svjetskoj publici.
Enes Salman, muzičar narodne muzike, svira sevdalinke od svoje 14-te godine i redovno izvodi ove pjesme u Sarajevu. Damir Imamović, čiji su otac i djed također bili poznati izvođači sevdalinki, osvojio je nagrade za svoje interpretacije sevdalinke. On promoviše ovu vrstu muzike na međunarodnom nivou kroz svoj projekat SevdahLab, s ciljem da sevdalinku uvrsti na UNESCO-ovu listu svjetske baštine.
Zanin Berbić, etno-muzikolog koji svira saz, ističe da sevdalinka priča priču o istoriji Bosne i Hercegovine te da je za njega ova muzika postala način života. On provodi većinu dana pjevajući ili svirajući sevdalinke, čitajući ili pričajući o njima, te radi kao kustos u muzičkom odjeljenju Zemaljskog muzeja Bosne u Sarajevu.
Sevdalinka je postala prepoznatljiv simbol kulturne baštine Bosne i Hercegovine te je njen status na UNESCO-ovom Nacionalnom inventaru nematerijalne kulturne baštine zasluženo priznanje za značaj ove muzičke tradicije. Muzičari poput Salmana, Imamovića i Berbića nastavljaju da njeguju i promovišu sevdalinku kako bi je sačuvali za buduće generacije i kako bi je približili publici širom svijeta.
U današnjem svijetu gdje su tradicionalne kulturne vrijednosti često zanemarene, ovakva inicijativa UNESCO-a i angažman muzičara poput Salmana, Imamovića i Berbića od izuzetne je važnosti za očuvanje bogate kulturne baštine Bosne i Hercegovine. Sevdalinka će, zahvaljujući njihovom radu, i dalje živjeti i inspirisati ljude širom svijeta svojom melanholičnom ljepotom i dubokim emotivnim porukama.