U nedavnom arheološkom istraživanju u Holandiji otkriven je čvrst dokaz da su Rimljani koristili otrovno seme bunike. Tim arheologa predvođen dr. Majkom Grut sa Slobodnog univerziteta u Berlinu analizirao je seme pronađeno u šupljoj kosti u naselju Huten-Kastelum iz vremena Rimske imperije. Njihovi rezultati potvrđuju zapise antičkih autora, poput Plinija Starijeg, koji su opisivali korišćenje ove biljke u medicinske svrhe, poput pomoći u bolnim zglobovima, kod visoke temperature, i kašlja.
Ovo otkriće je značajno jer sugeriše da se starorimska praksa korišćenja semena bunike širila po celom carstvu, pa čak i na njegovoj periferiji. Prethodna istraživanja su ukazivala na to da je koska korišćena za pušenje semena bunike zbog halucinogenih efekata, ali nije bilo dokaza da je paljena kost ili seme. Tim otkriva da je seme pronađeno zatvoreno u šupljoj kosti ovce ili koze natopljenim katranom, što sugeriše da su u njoj čuvane s namerom i da nisu pušene.
Ovo je prvi slučaj semena bunike čuvanog u posudi u vreme Rimske imperije. Grutova ističe da je bunika rasla u naseljima i oko njih, te da je seme moglo završiti na arheološkim nalazištima i slučajno. Međutim, činjenica da su semenke nađene u šupljoj kosti zatvorenoj katranom sugeriše da su bile čuvane s namerom. Ovo otkriće otvara nova pitanja o korišćenju semena bunike u antičko doba i njegovoj ulozi u rimskom carstvu.
Arheolozi su do sada otkrili samo četiri primera korišćenja semena bunike u severozapadnoj Evropi. Ovo otkriće u Holandiji predstavlja važan doprinos razumevanju lekovitih i opasnih svojstava biljke i njenog korišćenja u antičkom dobu. To također sugeriše da su Rimska imperija i njeni stanovnici bili upoznati sa korišćenjem bunike, kao i drugih biljaka, u medicinske svrhe.
Ovo istraživanje predstavlja primer međunarodne saradnje i interdisciplinarnog pristupa u istraživanju arheoloških ostataka. Utvrđivanje svrhe i korišćenja semena bunike u Rimskom carstvu otvara nova pitanja i mogućnosti za buduća istraživanja. Ovo otkriće također ukazuje na važnost proučavanja biljnih artefakata u arheologiji i njihovog uticaja na ljudsku istoriju i kulturu. Nadamo se da će dalja istraživanja doneti nova saznanja o korišćenju ove biljke i njenom uticaju na antičko društvo.
