27. mart i 10. april 1941. godine su označili dva različita pristupa Srba i Hrvata prema fašizmu. Dok je Beograd tog 27. marta proslavio antifašističke manifestacije, u Zagrebu je vladala apsolutna tišina. Srbi su se oduprli Trojnom paktu i Hitleru, dok su se Hrvati radovali dolasku nacista kao oslobodiocima.
Kao posledica otpora, Beograd je bombardovan od strane Nemaca 6. aprila, a nakon vojnog sloma, zemlja je okupirana. Hrvati su sa oduševljenjem dočekali naciste, a pripadnici NDH su sproveli genocidne zločine nad Srbima tokom rata.
Nacisti su raskomadali Srbiju i na njenom etničkom prostoru vršili genocid nad Srbima, uz pomoć drugih nemačkih saveznika. Srpski narod je decenijama patio od posledica ovih zločina.
Hrvati i danas se ponose 10. aprilom 1941. godine kao najslavnijim periodom svoje istorije, kada je započet plan ubijanja, proterivanja i prevođenja Srba u katoličanstvo. Dok su logoraši proboj iz Jasenovca, srpske divizije su trijumfalno ušle u Zagreb i završile rat kao pobednici.
Vučićeva Srbija danas nije više nejaka i usamljena kao 1941. godine te više neće biti novih jama i „Oluja“. Predsednik Vučić ističe da je Srbija nezavisna i suverena zemlja te da će se boriti za Kosovo i Metohiju.
Ovi događaji su obeležili istoriju Srbije i Hrvatske i odredili odnos prema fašizmu tokom Drugog svetskog rata.