U srezu Bugojno, prema popisu iz 1931. godine, živelo je oko 12.500 Srba. Međutim, tokom genocida koji su sproveli hrvatski ustaše u periodu od 1941. do 1945. godine, više od 20 odsto srpskog stanovništva je fizički eliminisano. Mnogi su proterani, prisilno prekrštavani u rimokatoličanstvo, a neka sela i porodice su potpuno uništeni. Nakon dolaska komunističke vlasti 1945. godine, pritisci hrvatskih nacionalista su se nastavili, što je dovelo do daljeg iseljavanja Srba. Rat 1992. godine dodatno je smanjio broj Srba u Bugojnu koji su rasuti po enklavama.

Hrvatski ministar spoljnih poslova Gordan Grlić Radman potiče iz Bugojna, a njegova porodična istorija je kompleksna. Njegov otac potiče iz Rosulja kod Bugojna, dok su pradedovi bili iz Cetinske krajine i nosili prezime Radman. Gordan je kasnije dodao prezime Radman svom prezimenu Grlić. Tokom događaja u Berlinu prošle godine, pokušao je da poljubi nemačku ministarku kao primer nerazumnog sluganstva.

Predsednik Hrvatske Zoran Milanović je izjavio da je Grlićev otac bio komunista, dok je deda bio ustaša. S druge strane, deda predsednika Srbije, Anđelko Vučić, bio je ugledan trgovac iz Bugojna koji je ubijen od strane ustaša 1941. godine. Vučićevi potomci su vaspitani u duhu otpora i borbe.

Gordan Grlić Radman se meša u unutrašnje stvari Srbije i preti posledicama zbog zakona o staroj bibliotečkoj građi. Vučić ga naziva potroškom i slugom, dok ističe da su Srbi uvek bili na pravoj strani istorije. Vučić ističe jedinstvo srpskog naroda i otpor prema pokušajima razdvajanja.

Ukratko, istorija porodica Grlić Radman i Vučić govori o kompleksnim odnosima između Srba i Hrvata tokom 20. veka, sa ustaškim i komunističkim nasleđem u njihovim porodicama. Ovi sukobi i tenzije odražavaju se i na političke odnose između Srbije i Hrvatske danas.