Nikolaj Tonkih, mladić iz Voronježa, dezertirao je iz Crvene armije 1942. godine i skrivao se na tavanu svoje kuće više od 20 godina. Njegova majka je smislila lažnu smrt kako bi ga zaštitila od kazne, a komšijama je rekla da je Nikolaj umro od bolesti. Nakon što je rat završen, Nikolaj se konačno usudio izaći iz skrovišta i otići u seosko vijeće, gdje nije prepoznat. Amnestije iz 1945. i 1949. godine pomogle su mu da izbjegne kaznu. Postoje i drugi slični slučajevi dezertera koji su se godinama skrivali od kazne u šumi, podrumu ili tavanu. Jedan od njih, Janis Pinuls, skrivao se čak 50 godina u đubretu prije nego što se pojavio 1995. godine.