Prosečna novembarska neto plata u Srbiji iznosila je 89.956 dinara, a razlika u primanjima po pojedinim mestima je velika. Najveća plata zabeležena je u beogradskoj opštini Stari grad i iznosila je 174.172 dinara, skoro tri puta više od najmanje plate koja je isplaćena u Preševu u iznosu od 59.263 dinara.
Republički zavod za statistiku pokazuje da je osim na Starom gradu, u još devet beogradskih opština zabeležen prosek veći od 100.000 dinara, na Voždovcu, Vračaru, Zvezdari, Zemunu, Novom Beogradu, Paliluli, Rakovici, Savskom vencu i Čukarici.
Osim Beograd, samo Novi Sad se može pohvaliti šestocifrenim prosekom, gde je prosečna novembarska neto plata iznosila 105.514 dinara.
Podaci Republičkog zavoda za statistiku pokazuju da su plate u Beogradu i Novom Sadu daleko veće od proseka u ostatku zemlje, sa razlikama i do 40.000 dinara u odnosu na regione sa najmanjim primanjima.
Rukovodilac Ankete o strukturi zarada u Republičkom zavodu za statistiku, Goran Petrov, kaže da su razlike u primanjima između opština u Srbiji ogromne. On kaže da su plate u Beogradu daleko veće u odnosu na druge delove Srbije, a da razlike u zaradama u samom Beogradu mogu da budu ogromne.
Petrov ističe da je osim Beograda i Novog Sada, većina gradova u Srbiji ispod republičkog proseka. On dodaje da prosečna plata u drugim gradovima uglavnom iznosi između 40.000 i 60.000 dinara, što znači da su te razlike ogromne, a da se takođe razlikuju i plate u seoskim podrucjima.
Međutim, statističari kažu da bi se ta slika mogla promeniti i da bi optimalno rešenje bilo usmeravanje poslodavaca ka regionima koji beleže najmanje plate, kao i konkretno osmišljene mere populacione politike, koje bi smanjile migraciju stanovništva ka centralnim gradovima.
Goran Petrov kaže da je neophodno raditi na povećanju privlačnosti drugih gradova i regiona kako bi se smanjila centralizacija stanovništva. On dodaje da bi to moglo da se postigne povećanjem lokalnih kapaciteta za zapošljavnje i investiranje u infrastrukturu u manjim gradovima, kako bi privukli više stanovništva i radne snage.
Što se tiče mera koje bi mogle da se preduzmu u ovom cilju, one bi se mogle sprovesti kroz subvencionisanje poslodavaca koji otvaraju radna mesta u manjim gradovima, kao i kroz poreske olakšice za firme koje ulažu u infrastrukturu u manjim gradovima. Ovakve mere bi mogle da podstaknu ekonomski razvoj manjih gradova i da smanje razlike u primanjima između različitih regija u Srbiji.
