Danilo Kiš je rođen na današnji dan 1935. godine i smatra se jednim od najznačajnijih srpskih književnika 20. veka. Bio je pisac novije srpske književnosti i njegova dela su prevedena na mnoge svetske jezike, a dobio je mnogobrojne nagrade. Kiš je bio venčan za Mirjanu Miočinović od 1962. do 1981, a nakon razvoda živeo je sa Paskal Delpeš sve do svoje smrti. Preminuo je 1989. u Parizu i sahranjen je u Beogradu po sopstvenoj želji.

Na Filozofski fakultet u Beogradu upisao se 1954. godine i diplomirao je 1958. godine, kao prvi student na katedri za opštu književnost. Tokom svog života, Kiš je dobio razna priznanja, kao što je NIN-ova nagrada za roman „Peščanik“ koji je kasnije vratio, kao i nagradu Bruno Schulz Prize od američkog PEN-a.

Nekoliko zanimljivosti o Kišu su da je prvi put prešao granicu 1959. godine na putu za Pariz, radio je kao lektor za srpskohrvatski jezik na francuskim univerzitetima, voleo je dve žene – Mirjanu Miočinović i Paskal Delpeš, a rak pluća mu je dijagnostikovan od strane američkih lekara. Kiš je izjavio da želi biti sahranjen u Beogradu, što je i ispoštovano po pravoslavnom obredu na Novom groblju.

Mark Tompson je napisao knjigu o Kišu i dobio nagradu za savremene evropske studije za nju. Kiš je poznat po delima kao što su „Mansarda“, „Bašta, pepeo“, „Peščanik“, „Grobnica za Borisa Davidoviča“, „Rani jadi“, „Enciklopedija mrtvih“, „Čas anatomije“.

Danilo Kiš ostaje upamćen kao jedan od najvećih srpskih književnika koji je svojim delima i doprinosom afirmisao srpsku književnost u svetu. Njegov uticaj na savremenu književnost i kulturu još uvek traje, a njegova dela ostaju da inspirišu i istražuju nove generacije čitalaca.