Moćni vladar Huna, Atila, poznat kao „Božji bič“, vladao je velikim teritorijem od rijeke Ural na istoku do Rajne na zapadu, od Dunava na jugu do Baltičkog mora na sjeveru. Nakon što je napao Italiju, pripremao se za napad na Carigrad, ali njegovi planovi se nisu ostvarili jer je umro iznenada 453. godine.

Prema zapisima rimskog istoričara Priska, Atila je umro tokom prve bračne noći s Gotkinjom Idilko, svojom šestom suprugom. Navodno se toliko napio da je pao u nesvijest i u tom stanju se ugušio vlastitom krvlju. Postoje i druge teorije o njegovoj smrti, kao da je unutrašnje krvarenje prouzrokovano hroničnim alkoholizmom uzrokovalo njegovu smrt ili da ga je ubila njegova supruga.

Legenda kaže da je Atilino tijelo položeno u kovčeg od zlata, srebra i željeza, zajedno s dijelom plijena što ga je opljačkao tokom svojih pohoda. Postoji i priča da su ljudi koji su ga pokopali ubijeni da ne bi otkrili mjesto njegovog groba.

Postoje i teorije da su ga ubili njegovi sunarodnjaci ili Rimljani. Nakon njegove smrti organizirana je velika ceremonija oplakivanja.

Interesantno je da su se njegova smrt i legende o njegovom sprovodu prenosile kroz različite sage i predaje, što ukazuje na dubok utjecaj kojeg je Atila imao na svijet oko sebe.

Njegova smrt značila je kraj vladavine Huna i označila je početak sloma njihovog carstva. Slijedila je borba za vlast koja je dovela do njihove konačne poraze. Atilin lik ostaje obavijen misterijem, a legende o njemu i dalje žive u svijesti ljudi, kao simbol moći i straha koji je vladao svojim neprikosnovenim carstvom.