U Beogradu je danas, u 87. godini života, preminuo akademik Mihailo Vojvodić, jedan od najznačajnijih srpskih istoričara, saopštila je Srpska akademija nauka i umetnosti (SANU). Njegov odlazak predstavlja veliku izgubljenu za srpsku kulturnu i naučnu zajednicu.
Mihailo Vojvodić rođen je 1938. godine na Cetinju, a svoju akademsku karijeru započeo je na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu gde je diplomirao na grupi za istoriju 1960. godine. Tokom svoje karijere, Vojvodić je postao poznat po svom dubokom razumevanju i analizi istorijskih događaja, posebno u kontekstu srpske i jugoslovenske istorije.
Vojvodić je bio aktivan u istraživanju i proučavanju političkih, društvenih i kulturnih aspekata istorije Balkana. Njegova dela obuhvataju širok spektar tema, od srednjeg veka do savremenih događaja, a posebno je bio fokusiran na period drugog svetskog rata i posleratnog razvoja regiona. Njegove publikacije su često korišćene kao referentni materijali u akademskim krugovima, a njegovo znanje i stručnost su cenjeni kako u zemlji, tako i u inostranstvu.
Pored svog naučno-istraživačkog rada, Mihailo Vojvodić je bio aktivan i u obrazovanju. Kao profesor na Filozofskom fakultetu, podučavao je generacije studenata, prenoseći im svoje znanje i strast prema istoriji. Njegov pristup učenju bio je inspirativan, a njegovi studenti su često isticali njegovu sposobnost da kompleksne teme predstavi na razumljiv i zanimljiv način.
Tokom svoje karijere, Vojvodić je bio angažovan i u različitim institucijama i organizacijama, uključujući SANU, gde je dao značajan doprinos. Njegova posvećenost nauci i kulturi ostavila je dubok trag u srpskom društvu. Vojvodić je bio poznat po svom kritičkom pristupu i sposobnosti da postavlja važna pitanja o identitetu, istorijskoj pravdi i pomirenju.
Njegovo istraživanje i analiza istorije nisu se ograničavali samo na akademsku sferu. Vojvodić je bio aktivan i u javnom diskursu, često učestvujući u medijskim debatama i javnim forumima, gde je delio svoje stavove o aktuelnim pitanjima i izazovima sa kojima se suočava društvo. Njegova intelektualna hrabrost i smelost u izražavanju mišljenja često su ga isticale kao jednog od najvažnijih intelektualaca svog vremena.
Kao istoričar, Vojvodić je bio svestan izazova koje donosi istraživanje prošlosti, posebno u kontekstu složenih i često kontroverznih tema. Njegova sposobnost da se nosi sa ovim izazovima, kao i njegovu sposobnost da razume različite perspektive, činili su ga izuzetnim naučnikom i ljudskom bićem.
Odlazak Mihaila Vojvodića ostavlja veliku prazninu u svetu istorije i nauke. Njegovo nasleđe će živeti kroz njegove radove, učenike i sve one koji su imali privilegiju da ga poznaju. Srpska akademija nauka i umetnosti, kao i šira javnost, ožalili su njegovu smrt, ističući njegovu neprocenjivu ulogu u oblikovanju savremene srpske istorijske misli.
U ovoj tužnoj prilici, mnogi će se setiti ne samo njegovih akademskih dostignuća, već i njegove ličnosti, strasti prema istoriji i posvećenosti istini. Mihailo Vojvodić će zauvek ostati upamćen kao jedan od najvažnijih istoričara u srpskoj historiografiji, čije će delo i dalje inspirisati buduće generacije istraživača i studenata.
