Dve lobanje pronađene u drevnom Egiptu čuvaju se na Univerzitetu u Kembridžu, a naučnici su otkrili najranije poznate znakove lečenja raka na njima. Što se tiče prve lobanje, smatra se da pripada čoveku starom između 30 i 35 godina, koji je živeo između 2.686 i 2.345 pne, što je otprilike isto vreme kada je izgrađena Velika piramida u Gizi. Drugi ostaci su datirani između 664. i 343. pre nove ere i pripadaju ženi starijoj od 50 godina, koja je pretrpela prelom lobanje i imala tumor. Naučnici su ove lobanje analizirali i pronašli tragove operacije i medicinskog istraživanja.

Naučna studija objavljena u časopisu Frontiers in Medicine ističe da su ove lobanje prekretnica u istoriji medicine. Drevni Egipat je poznat po naprednoj medicinskoj praksi, a ovi nalazi dodatno potvrđuju njen značaj. Prethodna istraživanja su već otkrila dokaze o protezama, zubnim plombama i zaraslim prelomima, dok se veruje da je egipatska medicina imala sposobnost da uspešno leči bolesti i povrede.

Rak je bio identifikovan i u ranijim ljudskim ostacima, što ukazuje na njegovu širu prisutnost nego što se prethodno mislilo. Međutim, autori istraživanja upozoravaju da je potrebno biti oprezan sa zaključcima, obzirom da se oslanjaju na nepotpune skeletne ostatke i da uzorak obuhvata samo dva slučaja.

U Egiptu su otkriveni tragovi operacija za uklanjanje tumora i drugih oblika raka na lobanjama koje datiraju iz drevnog perioda. Ovo otkriće pruža uvid u nivoe medicinske nege i znanja koje su Egipćani imali u antičko doba. Istraživači su koristili 3D mikroskopiju visoke rezolucije kako bi analizirali tragove na lobanjama i utvrdili da su rezovi mogli biti deo ciljane hirurške intervencije ili medicinskog istraživanja nakon smrti.

Osim lobanja, u Egiptu su pronađeni dokazi o raznim medicinskim praksama poput proteza, zubnih plombi i uspešno zaceljenih preloma. Ova otkrića ukazuju na visok nivo medicinskog znanja u drevnom Egiptu i sposobnost lečenja različitih oboljenja i povreda.

Nalazi o rakovima na lobanjama pružaju nova saznanja o zdravstvenoj praksi u drevnom Egiptu i ukazuju na važnost istraživanja ljudskih ostataka za razumevanje istorije medicine. Ovo otkriće postavlja temelje za dalja istraživanja u oblasti drevne medicine i mogućnosti lečenja različitih bolesti.

U konačnici, ovo istraživanje postavlja drevni Egipat kao jednu od najnaprednijih baza medicinskog znanja u antičko doba, sa mogućnošću uspešnog lečenja bolesti i povreda. Otkriće najranijih znakova lečenja raka na lobanjama pruža nove perspektive o medicinskoj praksi i zdravstvenoj nezi u drevnim civilizacijama, poput Egipćana.