Jedan od najvažnijih atentata koji je promijenio tok evropske istorije, atentat na nadvojvodu Franca Ferdinanda i njegovu suprugu Sofiju, dogodio se 28. juna 1914. godine u Sarajevu. Iako je ime Gavrila Principa najpoznatije u vezi sa ovim događajem, važno je istaći da je u ovom atentatu učestvovalo ukupno sedam osoba. Nedeljko Čabrinović je prvobitno imao zadatak da izvrši atentat, ali je njegova bomba promašila i ranila druge osobe. Gavrilo Princip je iskoristio priliku i pucao na nadvojvodu i njegovu suprugu.

Pored Principa i Čabranovića, ostali učesnici atentata su Muhamed Mehmedbašić, Vaso Čubrilović, Trifko Grabež, Danilo Ilić i Cvjetko Popović. Svaki od ovih mladih ljudi je imao svoju sudbinu nakon atentata. Neke od njih su osuđeni na zatvorske kazne, dok su drugi pretrpeli velike životne patnje.

Vaso Čubrilović je uspio da izbjegne smrtnu kaznu zahvaljujući svojoj mladosti, dok je Trifko Grabež umro u zatvoru od tuberkuloze. Danilo Ilić je kao jedini javno priznao učešće u atentatu i bio obješen u Sarajevu. Cvjetko Popović je bio osuđen na zatvorsku kaznu, ali je kasnije oslobođen i radio kao kustos muzeja.

Ovi mladi ljudi, iako su bili samo mali dio kompleksne geopolitičke situacije tog vremena, imali su veliki uticaj na svjetsku istoriju. Njihov atentat je doveo do Prvog svjetskog rata, jednog od najvećih sukoba u istoriji čovječanstva. Njihove sudbine, kako u zatvoru, tako i nakon izlaska iz njega, ilustruju tragediju mladih ljudi koji su bili uvučeni u političke sukobe i posljedice koje su uslijedile.

Vrijeme je pokazalo da je atentat na nadvojvodu Franca Ferdinanda i Sofiju bio prekretnica u istoriji, ali da su mladi ljudi koji su u njemu učestvovali platili visoku cijenu za svoje djelo. Njihove sudbine su podsjetnik na složenost političkih dešavanja tog vremena i na to koliko je važno razumjeti istorijski kontekst prije nego što donesemo zaključke o pojedinačnim događajima.