U Briselu se pre tačno godinu dana predsednik Srbije Aleksandar Vučić i kosovski premijer Aljbin Kurti saglasili oko sporazuma o putu ka normalizaciji odnosa, poznatom kao „francusko-nemački plan“. Sporazum se sastojao od 11 tačaka, a njegov implementacioni aneks usaglašen je dvadesetak dana kasnije u Ohridu. Godinu dana kasnije, sporazum ostao je bez implementiranja većeg dela, uz institiranje Beograda da su neke tačke sporazuma za Srbiju neprihvatljive.

Evropski šef diplomatije Žozep Borelj izjavio je da je dogovor postignut, iako potpisi dve strane izostali. Beograd je istakao da neće prihvatiti članstvo Kosova u UN. Sporna su ostala pitanja tačke 2 i 4 sporazuma, a Priština insistira na potpisu sporazuma kao preduslovu za implementaciju.

Na terenu su ostale brojne krize, a poslednja se odnosila na odluku Centralne banke Kosova o ukidanju dinara. Pomoćnik američkog državnog sekretara Džejms O’Brajen naglasio je potrebu za primenom sporazuma bezuslovno.

Sporazum je doneo implementaciju onih tačaka koje se odnose na nestale osobe i registarske tablice. Nakon sporazuma, održani su izbori u opštinama sa srpskom većinom, gde su izabrani Albanci, što je dodatno uznemirilo situaciju na terenu.

Problemi u sprovođenju sporazuma uglavnom se odnose na različite pristupe Brisela i Beograda, kao i na zahteve Prištine za potpisivanjem sporazuma. Takođe, postoji problem u vezi sa budućnošću srpskih pristupnih pregovora sa EU ako se sporazum integralno prihvati.

Koordinator Nacionalnog konventa za poglavlje 35, Dragiša Mijačić, istakao je da je Evropska komisija dobila nalog da se izmeni pregovaračko poglavlje 35 za Srbiju, što će biti zvaničan uslov za dalje članstvo u EU. Međunarodni partneri insistiraju na implementaciji sporazuma, uključujući i formiranje Zajednice srpskih opština.