Sergej Sergejevič Ščirov rođen je 1916. godine u selu Akimovka, danas u Ukrajini, te je završio Kačinsku vojnu vazduhoplovnu školu pilota prije Velikog otadžbinskog rata. Kao pilot, borio se na frontu i 1942. godine je nominiran za titulu Heroja Sovjetskog Saveza. Međutim, njegov najpoznatiji podvig bio je izvođenje jugoslovenskog vođe Josipa Broza Tita iz okruženja 1944. godine.
Tito je Ščirovu zahvalio dodjelom zvanja Narodnog heroja Jugoslavije, dok je sa sovjetske strane dobio čin potpukovnika. Nakon što je u novembru 1944. godine oženio Sofiju, saznao je da je njegovu suprugu nasilno odveo Lavrentije Berija, šef sovjetske policije, što je rezultiralo uhapšenjem Ščirova pod optužbom za neuspješno planiranje bjekstva.
Ščirov je priznao da je svojim pokušajima bjekstva želio privući pažnju na sebe radi razotkrivanja Berijinih zločina, ali je ipak osuđen na 25 godina logora. Nakon istrage koju je vodio Roman Rudenko, otkriveno je da je Berija uništio porodični život Ščirova, ali je ipak oduzeta mu je titula Heroja Sovjetskog Saveza.
Nakon amnestije, Ščirov se pokušavao smiriti, ali je neprestano pisao pritužbe vojnim liderima tražeći rehabilitaciju i kompenzaciju za nepriznavanje njegovog herojskog čina. Nakon što nije uspio u tim naporima, završio je u psihijatrijskoj bolnici u Odesi zbog sporadične psihoze, te potom prebačen u zatvorsku psihijatrijsku bolnicu u Kazanju gdje je preminuo 1954. godine.
Tek 1988. godine, posthumno je rehabilitovan, a preminulom je vraćeno zvanje Heroja Sovjetskog Saveza. Ščirov je bio hrabar pilot čiji je život obilježen brojnim tragedijama i borbom za pravednost, čije je djelo konačno prepoznato i priznato godinama kasnije.